Ο δυϊσμός είναι μια φιλοσοφική άποψη. Είναι απλή στη σύλληψή της: Το νόμισμα έχει δυο όψεις.
Στην πράξη όμως τα πράγματα περιπλέκονται - ευτυχώς, δηλαδή - διότι αν ίσχυε απόλυτα η αρχή του νομίσματος, οι όψεις δεν θα συναντιώνταν ποτέ και δεν θα συνυπήρχαν στην ίδια επιφάνεια δράσης.
Θα είχαμε δυο διαφορετικούς κόσμους τον έναν απόλυτα πνευματικό, ουράνιο, φωτεινό, θεσπέσιο,... κι έναν άλλο απόλυτα υλικό, γήινο, ...και ποταπό.
Δεν συμβαίνει , όμως, ποτέ αυτό.
Ποτέ κάτι δεν είναι απόλυτα καλό ούτε απόλυτα κακό.
Κι ούτε μπορείς να τα ξεχωρίσεις και να τα κρατήσεις μακρυά τα ένα από το άλλο.
Το απόλυτο φως δεν σου επιτρέπει να δεις τα πράγματα όπως και το απόλυτο σκοτάδι.
Χρειάζεται τόσο το ένα όσο και το άλλο...σε μια σύνθεση αναλογική και συνύπαρξη αρμονική.
Προσωπικά τα αγαπώ και τα δυο. Τα λατρεύω!
Με βοηθούν να πλάθω εικόνες και να ζω μέσα σε αυτές τόσο σαν Απόλλωνας όσο και σαν Βάκχος.
Στην αυλή μου, λίγο πριν την είσοδο της κατοικίας μου, έφτιαξα ένα ψηφιδωτό ακριβώς με αυτές τις μορφές. Το Διόνυσο και τον Απόλλωνα.
Το γήινο και το ουράνιο. Τις γήινες απολαύσεις και την πνευματική ανάταση.
ΔΙΟΝΥΣΟΣ
ΑΠΟΛΛΩΝ