Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

ΥΠΕΡ ΤΟΥ ...ΔΕΟΝΤΟΣ


Λέμε: Έρανος υπέρ ...απόρων κορασίδων!!! ...που λέει ο λόγος!   Λέμε επίσης : Ψηφίζω ( ή είμαι ) υπέρ της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους!
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κι άλλα τέτοια παραδείγματα: Υπέρ του χαρακτηρισμού ....αυτών των πράξεων ως τρομοκρατικών. Υπέρ της ελεύθερης οικονομίας, ...υπέρ της μείωσης των φόρων  κλπ.

Λέγοντας αυτές τις εκφράσεις εννοούμε:  για τα άπορα κορίτσια, για την απαγόρευση του καπνίσματος, για το χαρακτηρισμό των πράξεων και ...για  τη μείωση των φόρων.

Όταν , όμως, λέμε: Είμαι φιλότιμος υπέρ του δέοντος! ....τι εννοούμε;

Είμαι φιλότιμος για το δέον (δηλαδή , το πρέπον) ;
Θα μπορούσαμε να εννοούμε κι αυτό!  Αυτό, όμως, θέλαμε να πούμε;
Μάλλον όχι!
Είναι φανερό, πως ο ομιλών θέλει να τονίσει και να δώσει έμφαση στο γεγονός, ότι  είναι φλότιμος περισσότερο από όσο πρέπει.
Η λέξη ¨υπέρ¨  ( πρόθεση λέγεται στη γραμματική ) είναι λίγο ιδιότροπη, όπως άλλωστε κι άλλες προθέσεις.

Η ιδιοτροπία της έγκειται στο γεγονός ότι αλλάζει τη σημασία της ανάλογα με την πτώση που την ακολουθεί:

Υπέρ του = για τον, για χάρη του (χαριστική)
Υπέρ τον = πέρα από , πάνω από, περισσότερο από ( υπερβατική).

Μετά από αυτές τις εξηγήσεις, νομίζω, γίνεται αντιληπτό πως το σωστό είναι να πούμε:

Είμαι φιλότιμος υπέρ το δέον. Δηλαδή πέρα από το πρέπον, το αναγκαίο, το απαραίτητο. Με άλλα λόγια ....περισσότερο από όσο χρειάζεται.

Εκτός κι αν πούμε: Είμαι φιλότιμος πέραν του δέοντος!
Ναι! Αυτό είναι σωστό, αλλά ακριβώς αυτό είναι που μας παρασύρει! Διότι η λέξη ¨πέρα¨ ή πέραν¨ συντάσσεται με γενική.  Δηλαδή: πέραν του,  ή στη δημοτική: πέρα από.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, μην πείτε πως είστε ...για το πρέπον, αλλά πέρα από το πρέπον! Με άλλα λόγια, όχι υπέρ  του δέοντος, αλλά υπέρ το δέον!


Ψάρεμα στο ποτάμι.
Τοιχογραφία με ακρυλικά 2,10 Χ 3,10 μέτρα στην είσοδο του 25ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας,.Έργο του Αντώνη Γιάγκου. ( Σημ. η εικόνα αναπαριστά το γεφύρι του Αλαμάνα λίγο πιο έξω από την Αγιά Λάρισας στο δρόμο για τον Αγιόκαμπο)




Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ... ΔΙΕΡΡΕΥΣΕ

Θα μπορούσε να είναι κι ο υπουργός! Γιατί όχι;
Συνήθως, όμως, είναι ...δημοσιογραφικοί κύκλοι προσκείμενοι στον υπουργό!

Αυτοί οι ¨κύκλοι¨ ...διαρρέουν!

Έτσι λένε και γράφουν -όλοι ανεξαιρέτως- οι δημοσιογράφοι, τόσο των εφημερίδων όσο και της τηλεόρασης.
-
Οι κύκλοι αυτοί ¨διαρρέουν την είδηση¨ σαν να ήταν ( οι ίδιοι ) ποτάμια που διαρρέουν μια πεδιάδα, μια πόλη ή μια κοιλάδα.
Έτσι δεν λέμε; Ο Πηνειός διαρρέει το θεσσαλικό κάμπο, ...τη Λάρισα, ή  την κοιλάδα των τεμπών.

Ποιος τελικά διαρρέει; 

Η είδηση διαρρέει! Ναι, η είδηση κι όχι  οι προσκείμενοι κύκλοι, οι δημοσιογράφοι, οι παράγοντες ή ο υπουργός!

Η είδηση, λοιπόν διέρρευσε κι όλοι αυτοί  ...την άφησαν να διαρρεύσει!

Το ορθό , συνεπώς, είναι: Η είδηση διέρρευσε από δημοσιογραφικούς κύκλους κλπ. 

Κι όμως! Μέχρι τώρα δεν βρέθηκε ούτε ένας που να το γράψει η να το πει σωστά.
Και το χειρότερο: Δεν βρέθηκε κανένας να τους διορθώσει!
... με αποτέλεσμα να έχουμε συνεχώς ...στραβοχυμένους δημοσιογράφους, παράγοντες και ενίοτε υπουργούς να διαρρέουν  το λεκανοπέδιο και ολόκληρη την επικράτεια, αφήνοντας πίσω γέλια και ...αγραμματοσύνη.


Η εικόνα που ακολουθεί είναι άσχετη με το θέμα! ....απλώς αποτελεί μια ευχάριστη πινελιά  για να ξεχνάμε τα ...χάλια μας!



ΤΣΙΓΓΑΝΑ.
Ελαιογραφία σε μουσαμά δουλεμένη με σπάτουλα, έργο του Αντώνη Γιάγκου.

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

ΟΙ ΛΕΞΙΚΤΟΝΟΙ

ΛΕΞΙΚΤΟΝΟΙ. -
Σκοτώνουν λέξεις. Εν αγνοία τους , βέβαια!  Κι ακριβώς αυτό είναι το εγκλημά τους: αγνοούν πως είναι εγκληματίες. Αν το γνώριζαν δεν θα ήταν  λεξιφονιάδες , θα ήταν λεξιπλάστες, λογοπαίχτες ή δεξιοτέχνες στη μετωνυμική γραφή και αλληγορία.
Τίποτα , όμως, απ᾽όλα αυτά! Οι άνθρωποι  απλώς ...αγνοούν!
Αγνοούν  ποιο είναι το σημαινόμενο αλλά τους αρέσει το σημαίνον. Τους γοητεύει και τους παρασύρει. Τους διασύρει και τους φαιδροποιεί. Έτσι είναι: η γοητεία έχει θύματα και η ομορφιά έχει το κόστος της.
Ας γίνω , όμως,  σαφέστερος!
Βλέπει κάποιος ή ακούει τη φράση: Εξ απαλών ονύχων!!!!!    ...ε; Ωραία και σπάνια φράση! Μη μου πείτε;
Σκέφτεται, λοιπόν,  ...ο ΚΑΠΟΙΟΣ:
- Χμ, φίνα φράση! Θα τη χρησιμοποιώ κι εγώ και θα κάνω τους συνομιλιτές μου ή τους αναγνώστες μου να τρίβουν τα μάτια τους από θαυμασμό.

Αμ᾽έπος, αμ᾽ έργον!  Με τη πρώτη ευκαιρία το πετάει το ¨μούσμουλο¨ ...ο ΚΑΠΟΙΟΣ:

-...το όλο πρόβλημα δεν εξετάστηκε σε βάθος, αλλά...μόνο εξ απαλών ονύχων!

Χμ,...έχει την εντύπωση πως είπε:  ....το πρόβλημα εξετάστηκε επιδερμικά, επιφανειακά, ...ή ξώπετσα! Δηλαδή τελείως επιπόλαια!

Στην πραγματικότητα όμως είπε: ...το όλο πρόβλημα δεν εξετάστηκε σε βάθος, αλλά...μόνο  εκ γενετής, ... από τότε , δηλαδή,  που τα νύχια ήταν ακόμα απαλά,  .... με άλλα λόγια, από κούνια!
Κι όμως,  όλοι όσους άκουσα μέχρι σήμερα να το λένε ή να το γράφουν, κανένας τους δεν το είπε με τη σημασία αυτή. Όλοι εννοούσαν τη σημασία: επιδερμικά! ...άλλωστε (στην περίπτωση) αυτή η σημασία ταίριαζε! ...όχι, όμως, και η φράση!

Ας βάλουμε , όμως, τα πράγματα στη σωστή θέση, διότι νομίζω σας μπέρδεψα.

Το σημαίνον είναι αυτό που γράφεται ή ακούγεται: Εξ απαλών ονύχων, ας πούμε!
Το σημαινόμενο είναι....η σημασία: Από τότε που τα νύχια ήταν απαλά.

Κάθε σημαίνον έχει ένα σημαινόμενο για κάθε συγκεκριμένη επικοινωνιακή περίπτωση.  Το λέμε αυτό, διότι υπάρχει και η μεταφορά, η παρομοίωση, η συνεκδοχή κι άλλα  σχήματα λόγου που μας επιτρέπουν να εμπλουτίζουμε το λόγο και να τον καθιστούμε ενδιαφέροντα κι εντυπωσιακό αλλά χωρίς να  καταργούμε βίαια  τις σημασίες των λέξεων. Δεν καταργούμε! Μεταμφιέζουμε.

Λέμε, ας πούμε: Έγινε πίτα από το πιοτό!  Στην περίπτωση αυτή δεν καταργούμε τη σημασία της λέξης: ¨πίτα¨, αλλά τη δανειζόμαστε για να χαρακτηρίσουμε εμφατικά μια κατάσταση : τη μέθη.

Στην περίπτωση αυτή  ο ομιλητής δεν αγνοεί τη σημασία της λέξης. Τη γνωρίζει αλλά  συνειδητά  χρησιμοποιεί  τη λέξη (το σημαίνον) με άλλη σημασία, δηλαδή της μέθης ( σημαινόμενο).

Οι ΛΕΞΙΚΤΟΝΟΙ δεν γνωρίζουν!  ...απλώς νομίζουν!
Νομίζουν ότι  ...¨ποιητική αδεία¨  δικαιούνται να λένε ό,τι θέλουν διότι ....αυτοί το ¨κατέχουν το θέμα¨ κι αποκλείεται να κάνουν λάθος!

Έτσι, κάποιος που θέλει να πει πως τα ...νεφελώματα είναι ασταθή,  γράφει: έωλα νεφελώματα!
Αν τα νεφελώματα είναι αστήρικτα, ασταθή, στον αέρα, αιωρούμενα και ευμετάβλητα ...είναι αίολα!
Αν είναι έωλα,... είναι μπαγιάτικα!
Η λέξη μπαγιάτικος είναι τουρκικής προέλευσης. Στα ελληνικά θα μπορούσαμε να χρησιμοποιούμε, σε λόγιες τουλάχιστον εκφράσεις, (γιατί όχι και στην καθημερινότητα)  τη λέξη : έωλος!
Δεν γίνεται, όμως! Διότι απλούστατα η λέξη έπαψε να ισχύει με αυτή τη σημασία. Δεν υπάρχει! Τη σκότωσαν κάποιοι δοκησιφιλολογούντες οιηματίες λεξικτόνοι!




Tερατώδης οιηματίας δοκησιφιλόλογος ....!
 Δημιουργία στον υπολογιστή του Αντώνη Γιάγκου

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Ψηφιακός ναρκισισμός!


Ψηφιακός ναρκισισμός!
Καπου το διάβασα…!
Ψηφιακός Ναρκισισμός!
Μου άρεσε και το σχολιάζω. Πράγματι, κάποιοι από μας ρέπουμε σε έναν τέτοιου είδους ναρκισισμό.
Καμαρώνουμε για τα γραφόμενά μας, τους πολλούς φίλους που έχουμε, για τη δημοτικότητά μας, …για κάθε τι δικό μας, που το βλέπουν οι άλλοι και το επιβραβεύουν.
Μας αρέσει! Εμείς όμως σπάνια λέμε καλή κουβέντα για τους άλλους.
Ο άλλοι μας αρέσει να μας παρ-ακολουθούν …εμείς , όμως, δεν παρ-ακολουθούμε όποιον  κι όποιον! Διαλέγουμε!
Διότι, τι έχουμε να κερδίσουμε παρ-ακολουθώντας τους πάντες; Τι γνώση έχουν αυτοί να μας προσφέρουν; Τι έχουν να μας πουν;
Ναι! Κάπως έτσι σκεφτόμαστε!
Έχω πιάσει και τον εαυτό μου μερικές φορές να σκέπτεται έτσι!
Χμ,…δεν πάμε καλά, νομίζω!
Διανοούμενος, Ελαιογραφία. Αντ. Γιάγκος

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

ΔΥΪΣΜΟΣ

Ο δυϊσμός είναι μια φιλοσοφική άποψη. Είναι απλή στη σύλληψή της: Το νόμισμα έχει δυο όψεις.

Στην πράξη όμως τα πράγματα περιπλέκονται - ευτυχώς, δηλαδή - διότι αν ίσχυε απόλυτα η αρχή του νομίσματος, οι όψεις δεν θα συναντιώνταν ποτέ και δεν θα συνυπήρχαν στην ίδια επιφάνεια δράσης.

Θα είχαμε δυο διαφορετικούς κόσμους τον έναν απόλυτα πνευματικό, ουράνιο, φωτεινό, θεσπέσιο,... κι έναν άλλο απόλυτα υλικό, γήινο, ...και ποταπό.

Δεν συμβαίνει , όμως, ποτέ αυτό.

Ποτέ κάτι δεν είναι απόλυτα καλό ούτε απόλυτα κακό.

Κι ούτε μπορείς να τα ξεχωρίσεις και να τα κρατήσεις μακρυά τα ένα από το άλλο.

Το απόλυτο φως δεν σου επιτρέπει να δεις τα πράγματα όπως και το απόλυτο σκοτάδι.

Χρειάζεται τόσο το ένα όσο και το άλλο...σε μια σύνθεση αναλογική και συνύπαρξη αρμονική.

Προσωπικά τα αγαπώ και τα δυο. Τα λατρεύω!

Με βοηθούν να πλάθω εικόνες και να ζω μέσα σε αυτές τόσο σαν Απόλλωνας όσο και σαν Βάκχος.

Στην αυλή μου, λίγο πριν την είσοδο της κατοικίας μου, έφτιαξα ένα ψηφιδωτό ακριβώς με αυτές τις μορφές. Το Διόνυσο και τον Απόλλωνα.

Το γήινο και το ουράνιο. Τις γήινες απολαύσεις και την πνευματική ανάταση.

ΔΙΟΝΥΣΟΣ

ΑΠΟΛΛΩΝ

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

Το καλαθάκι της Λαζαρίνας.


To καλαθάκι της Λαζαρίνας.



Έτσι στόλιζαν οι λαζαρίνες τα καλαθάκια τους.

Λαζαρίνες ήταν τα μικρά κοριτσάκια που γύριζαν από σπίτι σε σπίτι στις γειτονιές και τραγουδούσαν....το Λάζαρο.

Στα ...<κάλαντα> του Λαζάρου, τραγουδούσαν μόνο κορίτσια.

Τα αγόρια τραγουδούσαν όλες τις άλλες φορές που έχουμε κάλαντα.



Μάζευαν αυγά. Λεφτά , τότε , δεν υπήρχαν.

Μόνο μερικές τσιγκούνες γριές έδιναν καρύδια ή σύκα. Άλλα φρούτα αυτή τη εποχή δεν υπήρχαν.



Αργότερα, κάποιοι νεόπλουτοι, που δεν είχαν κότες, αλλά είχαν χρήματα, έδιναν...δεκάρες!

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Εφηβική βία.

EΣΒΗΣΕ Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΕΦΗΒΙΚΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ

ΤΏΡΑ ΘΑ ΔΕΊΤΕ

Όταν συμβεί στη γειτονιά σου, …περίμενε να ´ρθει και στην οικογένειά σου!

Δυστυχώς,….ήρθε!

Ο ήλιος της εφηβικής αθωότητας έσβησε σήμερα λίγο πριν τις εννιά σε ένα σχολείο της χώρας μας!

Μαθητής πάνοπλος εκδικήθηκε για την απόρριψή του….από συμμαθητές, φίλους, γονείς και κοινωνία….πυροβολώντας αδιακρίτως.

Να ευχόμαστε να σταματήσει…σ᾽αυτό!




Έφοδος στη στέγη.

Καλημέρα σας φίλοι μου!

Η γελοιογραφία, νομίζω , τα λέει όλα!

Εγώ,....τι να πω;

Τίποτα!

....Ή,...μάλλον...! .....να ευχηθώ, να μην έρθουν τα χειρότερα!

Δηλαδή, ...θά έρθουν! Αυτό είναι βέβαιο,....αλλά μια ευχή δεν φορολογείται, γι' αυτό... ας λέγεται! Άβλαβη είναι!

Με ευχές όμως ...δεν λύνονται τα προβλήματα!

Κάτι άλλο χρειάζεται!

Τι, όμως;

Μήπως περνάει τίποτα από το μυαλό σας;




http://apopsi-giagkos।pblogs.gr/2009/04/442416.html