Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Όλα τα έργα

Συγκέντρωσα όλα -σχεδὀν- τα έργα μου σε ένα ομότιτλο λεύκωμα στο Picasa : https://picasaweb.google.com/antoniasgiagkos/YZfmKL#

Μπορείτε να τα δείτε εδώ ή να επισκεφτείτε το λεύκωμά μου στην παραπάνω διεύθυνση.

Στο λεύκωμα υπάρχουν έργα ζωγραφικής σε καμβά αλλά και τοιχογραφίες. Επίσης υπάρχουν και μερικά που έγιναν στον υπολογιστή.
Εκτός από τα έργα ζωγραφικής θα δείτε και ...ψηφιδωτά αλλά και γλυπτά,  ... λίγα, ενδεικτικά! Αργότερα θα προσθέσω , ίσως, ...περισσότερα!



Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

ΕΡΓΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΜΕ ΣΠΑΤΟΥΛΑ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΓΙΑΓΚΟΥ


ΑIΩΝΙΟΙ ΙΠΠΟΤΕΣ
Ελαιογραφία σε καμβά 50 Χ 70 εκατοστά.


ΓΚΙΟΥΜΙ
Ελαιογραφία σε καμβά 50 Χ 70 εκατοστά.


ΤΣΙΓΓΑΝΑ
Ελαιογραφία σε καμβά 50 Χ 70 εκατοστά.


ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΕΡΑΣΜΑ
Ελαιογραφία σε καμβά 50 Χ 70 εκατοστά.

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ

ΠΑΥΛΟΣ ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ. (Γερόλυκος των Αγράφων)

Πορτραίτο φτειαγμένο στον υπολογιστή.

Γνωριστήκαμε πριν από μισό αιώνα!
Ήταν ένα Σάββατο του Σεπτέμβρη του  1961 σε μια αυλή σχολείου στη Λαμία, στην οδό Αινιάνων 7.
Εγώ ήμουν κρεμασμένος στο μονόζυγο  κάνοντας περιστροφές κι εκείνος μου ζήτησε να κατέβω με ένα πολύ πρωτότυπο τρόπο: Μου έδωσε μια γροθιά στο στομάχι!
Διπλώθηκα στα δύο, λυποθύμησα , ..έπεσα κάτω, αναστατώθηκαν οι πάντες και κάποιος ψύχραιμος φώναξε το ... νοσοκόμο της Σχολής!
Αργότερα , όταν συνήλθα...ήρθε κι ο Παύλος και μου ζήτησε: ΣΥΓΓΝΩΜΗ!
Έκτοτε γίναμε αχώριστοι φίλοι!
Μετά από δυο χρόνια εγώ έφυγα από τη σχολή και δεν ξαναειδωθήκαμε.

Πέρασαν από τότε πάνω από σαρανταπέντε χρόνια! ..κοντά πενήντα!
Ώσπου.... 
Πριν δυο-τρία χρόνια κάποιος με πήρε στο τηλέφωνο κι είπε πως ήταν ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ! Χωρίς περιστροφές του απάντησα:
- Ρε συ, ο Παύλος ο Τσιγαρίδας είσαι!
Ναι, αυτός ήταν! Θα γνώριζα τη φωνή του, έστω κι αν περνούσαν άλλα πενήντα χρόνια.




Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

ΥΠΕΡ ΤΟΥ ...ΔΕΟΝΤΟΣ


Λέμε: Έρανος υπέρ ...απόρων κορασίδων!!! ...που λέει ο λόγος!   Λέμε επίσης : Ψηφίζω ( ή είμαι ) υπέρ της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους!
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κι άλλα τέτοια παραδείγματα: Υπέρ του χαρακτηρισμού ....αυτών των πράξεων ως τρομοκρατικών. Υπέρ της ελεύθερης οικονομίας, ...υπέρ της μείωσης των φόρων  κλπ.

Λέγοντας αυτές τις εκφράσεις εννοούμε:  για τα άπορα κορίτσια, για την απαγόρευση του καπνίσματος, για το χαρακτηρισμό των πράξεων και ...για  τη μείωση των φόρων.

Όταν , όμως, λέμε: Είμαι φιλότιμος υπέρ του δέοντος! ....τι εννοούμε;

Είμαι φιλότιμος για το δέον (δηλαδή , το πρέπον) ;
Θα μπορούσαμε να εννοούμε κι αυτό!  Αυτό, όμως, θέλαμε να πούμε;
Μάλλον όχι!
Είναι φανερό, πως ο ομιλών θέλει να τονίσει και να δώσει έμφαση στο γεγονός, ότι  είναι φλότιμος περισσότερο από όσο πρέπει.
Η λέξη ¨υπέρ¨  ( πρόθεση λέγεται στη γραμματική ) είναι λίγο ιδιότροπη, όπως άλλωστε κι άλλες προθέσεις.

Η ιδιοτροπία της έγκειται στο γεγονός ότι αλλάζει τη σημασία της ανάλογα με την πτώση που την ακολουθεί:

Υπέρ του = για τον, για χάρη του (χαριστική)
Υπέρ τον = πέρα από , πάνω από, περισσότερο από ( υπερβατική).

Μετά από αυτές τις εξηγήσεις, νομίζω, γίνεται αντιληπτό πως το σωστό είναι να πούμε:

Είμαι φιλότιμος υπέρ το δέον. Δηλαδή πέρα από το πρέπον, το αναγκαίο, το απαραίτητο. Με άλλα λόγια ....περισσότερο από όσο χρειάζεται.

Εκτός κι αν πούμε: Είμαι φιλότιμος πέραν του δέοντος!
Ναι! Αυτό είναι σωστό, αλλά ακριβώς αυτό είναι που μας παρασύρει! Διότι η λέξη ¨πέρα¨ ή πέραν¨ συντάσσεται με γενική.  Δηλαδή: πέραν του,  ή στη δημοτική: πέρα από.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, μην πείτε πως είστε ...για το πρέπον, αλλά πέρα από το πρέπον! Με άλλα λόγια, όχι υπέρ  του δέοντος, αλλά υπέρ το δέον!


Ψάρεμα στο ποτάμι.
Τοιχογραφία με ακρυλικά 2,10 Χ 3,10 μέτρα στην είσοδο του 25ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας,.Έργο του Αντώνη Γιάγκου. ( Σημ. η εικόνα αναπαριστά το γεφύρι του Αλαμάνα λίγο πιο έξω από την Αγιά Λάρισας στο δρόμο για τον Αγιόκαμπο)




Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ... ΔΙΕΡΡΕΥΣΕ

Θα μπορούσε να είναι κι ο υπουργός! Γιατί όχι;
Συνήθως, όμως, είναι ...δημοσιογραφικοί κύκλοι προσκείμενοι στον υπουργό!

Αυτοί οι ¨κύκλοι¨ ...διαρρέουν!

Έτσι λένε και γράφουν -όλοι ανεξαιρέτως- οι δημοσιογράφοι, τόσο των εφημερίδων όσο και της τηλεόρασης.
-
Οι κύκλοι αυτοί ¨διαρρέουν την είδηση¨ σαν να ήταν ( οι ίδιοι ) ποτάμια που διαρρέουν μια πεδιάδα, μια πόλη ή μια κοιλάδα.
Έτσι δεν λέμε; Ο Πηνειός διαρρέει το θεσσαλικό κάμπο, ...τη Λάρισα, ή  την κοιλάδα των τεμπών.

Ποιος τελικά διαρρέει; 

Η είδηση διαρρέει! Ναι, η είδηση κι όχι  οι προσκείμενοι κύκλοι, οι δημοσιογράφοι, οι παράγοντες ή ο υπουργός!

Η είδηση, λοιπόν διέρρευσε κι όλοι αυτοί  ...την άφησαν να διαρρεύσει!

Το ορθό , συνεπώς, είναι: Η είδηση διέρρευσε από δημοσιογραφικούς κύκλους κλπ. 

Κι όμως! Μέχρι τώρα δεν βρέθηκε ούτε ένας που να το γράψει η να το πει σωστά.
Και το χειρότερο: Δεν βρέθηκε κανένας να τους διορθώσει!
... με αποτέλεσμα να έχουμε συνεχώς ...στραβοχυμένους δημοσιογράφους, παράγοντες και ενίοτε υπουργούς να διαρρέουν  το λεκανοπέδιο και ολόκληρη την επικράτεια, αφήνοντας πίσω γέλια και ...αγραμματοσύνη.


Η εικόνα που ακολουθεί είναι άσχετη με το θέμα! ....απλώς αποτελεί μια ευχάριστη πινελιά  για να ξεχνάμε τα ...χάλια μας!



ΤΣΙΓΓΑΝΑ.
Ελαιογραφία σε μουσαμά δουλεμένη με σπάτουλα, έργο του Αντώνη Γιάγκου.

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

ΟΙ ΛΕΞΙΚΤΟΝΟΙ

ΛΕΞΙΚΤΟΝΟΙ. -
Σκοτώνουν λέξεις. Εν αγνοία τους , βέβαια!  Κι ακριβώς αυτό είναι το εγκλημά τους: αγνοούν πως είναι εγκληματίες. Αν το γνώριζαν δεν θα ήταν  λεξιφονιάδες , θα ήταν λεξιπλάστες, λογοπαίχτες ή δεξιοτέχνες στη μετωνυμική γραφή και αλληγορία.
Τίποτα , όμως, απ᾽όλα αυτά! Οι άνθρωποι  απλώς ...αγνοούν!
Αγνοούν  ποιο είναι το σημαινόμενο αλλά τους αρέσει το σημαίνον. Τους γοητεύει και τους παρασύρει. Τους διασύρει και τους φαιδροποιεί. Έτσι είναι: η γοητεία έχει θύματα και η ομορφιά έχει το κόστος της.
Ας γίνω , όμως,  σαφέστερος!
Βλέπει κάποιος ή ακούει τη φράση: Εξ απαλών ονύχων!!!!!    ...ε; Ωραία και σπάνια φράση! Μη μου πείτε;
Σκέφτεται, λοιπόν,  ...ο ΚΑΠΟΙΟΣ:
- Χμ, φίνα φράση! Θα τη χρησιμοποιώ κι εγώ και θα κάνω τους συνομιλιτές μου ή τους αναγνώστες μου να τρίβουν τα μάτια τους από θαυμασμό.

Αμ᾽έπος, αμ᾽ έργον!  Με τη πρώτη ευκαιρία το πετάει το ¨μούσμουλο¨ ...ο ΚΑΠΟΙΟΣ:

-...το όλο πρόβλημα δεν εξετάστηκε σε βάθος, αλλά...μόνο εξ απαλών ονύχων!

Χμ,...έχει την εντύπωση πως είπε:  ....το πρόβλημα εξετάστηκε επιδερμικά, επιφανειακά, ...ή ξώπετσα! Δηλαδή τελείως επιπόλαια!

Στην πραγματικότητα όμως είπε: ...το όλο πρόβλημα δεν εξετάστηκε σε βάθος, αλλά...μόνο  εκ γενετής, ... από τότε , δηλαδή,  που τα νύχια ήταν ακόμα απαλά,  .... με άλλα λόγια, από κούνια!
Κι όμως,  όλοι όσους άκουσα μέχρι σήμερα να το λένε ή να το γράφουν, κανένας τους δεν το είπε με τη σημασία αυτή. Όλοι εννοούσαν τη σημασία: επιδερμικά! ...άλλωστε (στην περίπτωση) αυτή η σημασία ταίριαζε! ...όχι, όμως, και η φράση!

Ας βάλουμε , όμως, τα πράγματα στη σωστή θέση, διότι νομίζω σας μπέρδεψα.

Το σημαίνον είναι αυτό που γράφεται ή ακούγεται: Εξ απαλών ονύχων, ας πούμε!
Το σημαινόμενο είναι....η σημασία: Από τότε που τα νύχια ήταν απαλά.

Κάθε σημαίνον έχει ένα σημαινόμενο για κάθε συγκεκριμένη επικοινωνιακή περίπτωση.  Το λέμε αυτό, διότι υπάρχει και η μεταφορά, η παρομοίωση, η συνεκδοχή κι άλλα  σχήματα λόγου που μας επιτρέπουν να εμπλουτίζουμε το λόγο και να τον καθιστούμε ενδιαφέροντα κι εντυπωσιακό αλλά χωρίς να  καταργούμε βίαια  τις σημασίες των λέξεων. Δεν καταργούμε! Μεταμφιέζουμε.

Λέμε, ας πούμε: Έγινε πίτα από το πιοτό!  Στην περίπτωση αυτή δεν καταργούμε τη σημασία της λέξης: ¨πίτα¨, αλλά τη δανειζόμαστε για να χαρακτηρίσουμε εμφατικά μια κατάσταση : τη μέθη.

Στην περίπτωση αυτή  ο ομιλητής δεν αγνοεί τη σημασία της λέξης. Τη γνωρίζει αλλά  συνειδητά  χρησιμοποιεί  τη λέξη (το σημαίνον) με άλλη σημασία, δηλαδή της μέθης ( σημαινόμενο).

Οι ΛΕΞΙΚΤΟΝΟΙ δεν γνωρίζουν!  ...απλώς νομίζουν!
Νομίζουν ότι  ...¨ποιητική αδεία¨  δικαιούνται να λένε ό,τι θέλουν διότι ....αυτοί το ¨κατέχουν το θέμα¨ κι αποκλείεται να κάνουν λάθος!

Έτσι, κάποιος που θέλει να πει πως τα ...νεφελώματα είναι ασταθή,  γράφει: έωλα νεφελώματα!
Αν τα νεφελώματα είναι αστήρικτα, ασταθή, στον αέρα, αιωρούμενα και ευμετάβλητα ...είναι αίολα!
Αν είναι έωλα,... είναι μπαγιάτικα!
Η λέξη μπαγιάτικος είναι τουρκικής προέλευσης. Στα ελληνικά θα μπορούσαμε να χρησιμοποιούμε, σε λόγιες τουλάχιστον εκφράσεις, (γιατί όχι και στην καθημερινότητα)  τη λέξη : έωλος!
Δεν γίνεται, όμως! Διότι απλούστατα η λέξη έπαψε να ισχύει με αυτή τη σημασία. Δεν υπάρχει! Τη σκότωσαν κάποιοι δοκησιφιλολογούντες οιηματίες λεξικτόνοι!




Tερατώδης οιηματίας δοκησιφιλόλογος ....!
 Δημιουργία στον υπολογιστή του Αντώνη Γιάγκου

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Ψηφιακός ναρκισισμός!


Ψηφιακός ναρκισισμός!
Καπου το διάβασα…!
Ψηφιακός Ναρκισισμός!
Μου άρεσε και το σχολιάζω. Πράγματι, κάποιοι από μας ρέπουμε σε έναν τέτοιου είδους ναρκισισμό.
Καμαρώνουμε για τα γραφόμενά μας, τους πολλούς φίλους που έχουμε, για τη δημοτικότητά μας, …για κάθε τι δικό μας, που το βλέπουν οι άλλοι και το επιβραβεύουν.
Μας αρέσει! Εμείς όμως σπάνια λέμε καλή κουβέντα για τους άλλους.
Ο άλλοι μας αρέσει να μας παρ-ακολουθούν …εμείς , όμως, δεν παρ-ακολουθούμε όποιον  κι όποιον! Διαλέγουμε!
Διότι, τι έχουμε να κερδίσουμε παρ-ακολουθώντας τους πάντες; Τι γνώση έχουν αυτοί να μας προσφέρουν; Τι έχουν να μας πουν;
Ναι! Κάπως έτσι σκεφτόμαστε!
Έχω πιάσει και τον εαυτό μου μερικές φορές να σκέπτεται έτσι!
Χμ,…δεν πάμε καλά, νομίζω!
Διανοούμενος, Ελαιογραφία. Αντ. Γιάγκος